مامانی تنبل
سلام به همه دوستان گلم که تو این مدت به وبلاگ ما سر زدن و برامون نظر گذاشتن.همتون رو دوست داریم و امیدواریم سال بسیار خوبی رو پیش رو داشته باشید....
واما شما پسر عزیزم....
که مامانی بهت یه معذرت خواهی بزرگ بدهکاره که توی این مدت فرصت نکرده وبلاگ شما روآپ کنه. دلیلش هم دید و بازدید عید و مشکلات دندون در آوردن و سرماخوردگی شما و تنبلی مامان که تو این روزا خیلی خسته اس....و همچنین شیطنت شما که روز به روز بیشتر و بیشتر میشه و گاهی منو به حد جنون میرسونه(البته این موهارو شما از سر من میکشی نه خودم)
فدات بشم گلم الان هم خیلی خستم و داره کم کم خوابم میبره.ولی بهت قول میدم که زودی بیام و از کارهاو کلمات جدیدی که یاد گرفتی برات مینویسم.... و عکسهای جدیدت هم برات میذارم....قول میدم نفسم....قول..........قول........
با تو از نابترین لحظه سخن خواهم گفت
دوستت خواهم داشت
هیچ میدانی چیست ؟
لحظه ای نیست که در خاطر من یاد تو نیست . . .